Beschrijving
Toen ik op een Paasdag het verhaal van de kruisiging las, dacht ik urenlang na over de woorden van Christus toen hij in doodsangst aan het kruis riep: “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?”
Het idee dat de Vader zijn Zoon de martelingen van de kruisiging zou laten ondergaan, gaat mijn verstand te boven: de vernedering van naaktheid, de brandende pijn, de geur van bloed en zweet, de kwelling van tranen, het spugen van dronken soldaten, de minachting van een lachende, spottende menigte.
Toen de menigte dunner werd en de lafaards beschutting zochten tegen de hevige storm, bleef Jezus alleen achter. Terwijl tranen zich met bloed vermengden op zijn gehavende gezicht, riep hij tot zijn Vader – degene die zich in alle eeuwigheid niet één keer van hem had afgewend. Het antwoord was een koude, onbeweeglijke stilte.
In die verschrikkelijke momenten stortte God zelf
het oordeel voor onze zonden op Jezus. Iedereen
Denkbare zonde: begeren en liegen, bedriegen en begeren, moord en huichelarij, wreedheid en bedrog. Natuurlijk was Christus nooit schuldig aan een van die zonden. Maar wij wel. En al jouw zonden en die van mij werden daar aan dat kruis op zijn rekening bijgeschreven. Zoals de profeet getuigde:
Zeker, Hij heeft onze ziekten op Zich genomen en onze smarten gedragen.
Maar om onze overtredingen werd hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons vrede aanbrengt, was op hem, en door zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.
Wij zijn allemaal als schapen afgedwaald;
Wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg, maar de HEERE heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen. (Jesaja 53:4-6)
Waarin lag dan Gods goedheid in het zo behandelen van Christus?
Waar was de goedheid van de Vader toen Hij Zijn enige Zoon de rug toekeerde, terwijl Jezus het uitschreeuwde van afschuw en verdriet?
Op die vreselijke, wonderbaarlijke dag waren Gods goedheid en vriendelijkheid op jou gericht. God verliet zijn eigen Zoon, zodat hij jou nooit zou hoeven verlaten! En vanwege die donkere uren tweeduizend jaar geleden, kan God tegen jou en mij zeggen:
"Ik zal je nooit verlaten. Ik zal je nooit in de steek laten."
Terwijl ik over die verbazingwekkende gedachte nadacht, schaamde ik me. Gods goedheid leidde me inderdaad tot berouw. Te bedenken dat Gods toorn over mijn zonden over Christus werd uitgestort – en dat Hij geen toorn meer over mij heeft!
Weet je wat me dat doet verlangen? Hem prijzen. Hem bedanken. Hem eren. Hem gehoorzamen met heel mijn hart, ziel en verstand.
In tegenstelling tot Christus zal ik nooit hoeven te treuren over de scheiding van mijn Vader. En jij ook niet. God heeft de volle maat van zijn toorn – de verschrikkingen van de eeuwige hel – over zijn eigen Zoon uitgestort, zodat jij en ik in zijn gezin konden worden opgenomen. Zoveel houdt hij van jou. En van mij.
Betaling & Beveiliging
Uw betalingsinformatie wordt veilig verwerkt. Wij slaan geen credit card gegevens op en hebben geen toegang tot uw credit card gegevens.